De harde waarheid over het verlies van je huisdier

Huisdieren zijn meer dan alleen dieren. Ze verdienen de warmte en bescherming van een thuis en de liefde van een gezin. Zonder dat ze het zelfs maar proberen, kunnen honden, katten en andere huisdieren een krachtige, onverbrekelijke band met hun baasjes vormen.

Duizenden mensen die deze band hebben ervaren, verwijzen naar het huisdier als hun ‘zielenhuisdier’ of ‘soul pet.’ Ze geloven dat het dier bestemd is om in zijn of haar leven te zijn en de basis hiervoor is vaak een intense emotionele verbinding.

Sommige mensen hebben meerdere zielenhuisdieren in hun leven, anderen hebben er maar één, ondanks dat ze meerdere huisdieren hebben (gehad).

Hoewel we weten dat onze huisdieren niet eeuwig bij ons kunnen blijven, komt hun overlijden toch vaak als een schok.

Dit blog is voor alle huisdier eigenaren die hun geliefde viervoeter zien als hun ‘zielenhuisdier’ of ‘soul pet’. Hoewel ik het naar vind om dit te moeten delen, denk ik wel dat het belangrijk is, juist omdat er té weinig wordt gepraat over wat het verliezen van een huisdier (vooral als het gaat om een soul pet) met je kan doen.

Het gevolg van rouw

Ik was me er altijd heel erg van bewust hoeveel pijn het zou doen als ik afscheid zou moeten nemen van (één van) mijn teckels. Alleen al het idee dat ze er op een dag niet meer zouden zijn, deed mijn hart bloeden. Maar toen het moment daar was, deed het véél meer pijn dan ik ooit had kunnen vermoeden. Het was de meest intense pijn die ik ooit heb gevoeld.

Echt begrijpen deed ik het niet. Ik had toch eerder huisdieren verloren? En natuurlijk wist ik nog hoe pijnlijk dat was, maar het was niets vergeleken met de pijn die ik voelde na het overlijden van James. De eerste dagen na zijn dood voelde ik me verlamd. Leeg.  Het was alsof er een stukje van mijn ziel was weggenomen. Mijn hart was gebroken, ons gezin niet langer compleet. Het klopte gewoon niet.

Maandenlang huilde ik elke dag om hem. Ik wist gewoon niet hoe ik verder moest zonder James in mijn leven. Mijn gezondheid ging achteruit; ik kreeg last van ademhalingsproblemen, extreme vermoeidheid en uiteindelijk resulteerde dit in een burn-out.

Wat het verlies van een huisdier met je doet wordt zwaar onderschat en daarnaast wordt er ook weinig over het rouwproces gesproken. Daarom vind ik het belangrijk om hier aandacht aan te besteden. Het is niet alleen belangrijk voor de mensen die hun huisdier verloren zijn, maar ook voor de mensen die een sterke emotionele band hebben met hun (nog levende) huisdier. Als een soort voorbereiding op wat komen gaat.

Geniet van ze zolang het kan

Het is misschien een beetje cru om dit te zeggen, maar er komt een dag dat je dierenvriend(in) komt te overlijden. Het is onmogelijk voor ze om een leven lang bij ons te zijn, al zouden we dat het liefste willen.

De ene dag zijn ze nog bij je, en de volgende dag… zijn ze een herinnering.

Ik had me van tevoren nooit gerealiseerd hoeveel pijn het zou doen om James niet meer fysiek bij me te hebben, om hem nooit meer te kunnen aaien, vasthouden of zien.

Als ik me bewust was geweest van de leegte die hij zou achterlaten, van het gat dat ontstond in mijn hart en mijn behoefte om hem alleen maar te kunnen zien, dan had ik veel meer foto’s en video’s van hem gemaakt.

Ik vond altijd dat ik heel bewust was door niet de hele tijd op mijn telefoon te zitten en honderden foto’s en filmpjes te maken (en gewoon in het moment van mijn teckels te genieten), maar toen James overleed, was dat het eerste wat ik deed: op zoek gaan naar filmpjes van hem (en ik had bijna niets 🥺).

Dus wat ik je mee zou willen geven, als je ‘soul pet’ nog in leven is: Soak it all in!

Voel hoe zacht hun vacht is, hoe schattig ze kwispelen, wat voor gevoel het je geeft als ze dicht tegen je aan liggen op de bank, luister naar hun rustgevende ademhaling en alle grappige geluidjes die ze maken. Laat het écht op je inwerken. Leg het vast op video, want als ze er niet meer zijn is dit nog de enige manier waarop je tijd met ze door kunt brengen.

Het verlies van James heeft veel met me gedaan. Het heeft minstens een jaar geduurd voordat ik niet meer elke dag om hem hoefde te huilen. Ik mis hem nog steeds verschrikkelijk.

Verdriet is de prijs die je betaalt voor liefde

Nu staat mijn telefoon vol met foto’s en filmpjes van Bregje, het kleine ‘zusje’ van James. Ik geef haar alle liefde die ik in me heb en meer. Ik moet er niet aan denken om op een dag ook afscheid van haar te moeten nemen, maar helaas is het onvermijdelijk. Het voelt een beetje luguber om daar nu al mee bezig te zijn, maar het helpt me nog beter om in het moment te zijn. Om écht van haar aanwezigheid te genieten en de tijd voor haar te nemen (ook al is het alleen maar door naar haar te kijken als ze ligt te slapen).

Ze zeggen dat verdriet de prijs is die je betaalt voor liefde, en ik betaal ervoor, big time. Ze zijn maar kort bij ons, onze geliefde viervoeters, dus geniet van ze, geef ze al je liefde, koester ze en neem ze niet voor lief. Want er komt een dag dat ze er niet meer zijn…